Realiteitscheck voor mensen die pup in coronatijd namen: ‘Ze zitten nu in puberteit, dat gaat niet zonder slag of stoot’

Nicolette van der Werff, AD 13-11-2020 naar artikel site AD

AAN DE STOK
De aanschaf van een hond bracht plezier tijdens de lockdown. Maar inmiddels staat de telefoon van de hondengedragstherapeut roodgloeiend. ,,Hij vreet de deurposten aan.’’ Wij spraken haar deze week voor de rubriek Aan De Stok.
Eefje van Sloten–Bronsveld (40) uit Wassenaar groeide op in Zoetermeer, zonder hond. Een hond was als kind haar grootste wens. In de vorige eeuw echter durfden moeders nog gewoon nee te zeggen tegen hartenwensen van hun kinderen.
,,M’n moeder had groot gelijk. Een hond nemen omdat de kinderen dat graag willen is in negen van de tien gevallen niet zo’n goed idee. Pappa en mamma moeten het willen én kunnen want een hond vraagt tijd, geld en liefde. Als die zaken krap zijn is het beter om nog even te wachten met de aanschaf van een grote lobbes, kleine pup of grappig vuilnisbakkie.’’

Eigen hondenschool
Eefje ging na de havo meteen aan de slag in het asiel van Zoetermeer. Het was de start van een carrière tussen honden. Als gediplomeerd gedragstherapeut voor viervoeters startte ze dertien jaar geleden haar eigen hondenschool. Ze heeft één medewerker in vaste dienst en dat is sinds corona eigenlijk te weinig. Want er zijn sinds de lockdown heel wat honden bijgekomen in de regio
,,Jij ziet het aan de drukte in het hondenbos bij Clingendael, ik zie het aan de verzoeken om hulp bij problemen’’, zegt Eefje terwijl we aan de coronastok met haar Joris een wandelingetje maken. ,,Al die coronapuppy’s zitten nu in de pubertijd. Op dit moment raken ze hun melktandjes kwijt en groeien ze hormonaal gezien uit tot echte reuen en echte teven.”
,,Dat gaat soms niet zonder slag of stoot. Plantenbakken worden omgetrokken en geleegd op het Perzische tapijt, deurposten aangevreten en luisteren doen ze plots ook niet meer.’’ Oeps, onze pup doet raar. Wat moeten we doen? Is daarom de meest gestelde vraag op de voicemail van de Wassenaarse gedragstherapeut.

Cursus
,,Voorheen zagen we deze mensen met hun jonge honden op de puppycursus. Maar die mogen we, vanwege corona, niet meer geven. Een tegenslag waar we creatief mee om moeten gaan, want al die baasjes hebben wel een beetje leiding nodig. Er zijn honden die het vanzelf allemaal geweldig doen maar meestal is een beetje sturing van een baasje nodig. Het scheelt als je weet welk gedrag je mag of moet negeren en wanneer ingrijpen op z’n plaats is. Ik streef naar een baas die niet een politieagent, maar een vriend van z’n hond wordt.’’
Eefje merkt dat corona voor specifieke hondenproblemen zorgt. ,,Alleen kunnen zijn wordt een dingetje. Honden zijn niet graag alleen. Als je het ze niet leert heeft niet alleen je hond maar ook je buurvrouw een probleem. Van een urenlang blaffende hond krijg je scheve gezichten.”
,,Door de lockdown zijn de coronapuppy’s gewend aan een baasje dat altijd thuis is. Als pa of ma straks weer naar kantoor moet, is Leiden in last. Autorijden is ook zoiets. Iedereen blijft meer thuis waardoor wij meer vragen krijgen om advies hoe je een dwarse puberende hond zonder stennis in de auto krijgt.’’

Privélessen
Puppycursussen zijn nu niet mogelijk, maar privélessen gelukkig wel. Eefje komt aan huis. Dat heeft voordelen. ,,Ik zie de hond en z’n baas in hun eigen omgeving. Mensen denken dat ik vooral naar de hond kijk maar de bazen worden misschien nog wel meer geobserveerd. Hoe gedragen zij zich? Zijn ze consequent, hoe reageren ze op hondengedrag?’’

Observeren is Eefjes tweede natuur geworden. Dat komt van pas. Niet alleen bij de opvoeding van haar drie dochters, maar ook bij haar studie. Aan de universiteit van Leiden specialiseert Eefje zich tot neuropsycholoog. Gedrag van tweevoeters vindt ze net zo interessant als van viervoeters. ,,Honden en mensen horen al heel lang bij elkaar. Ze kunnen elkaar steunen en plezier met elkaar hebben. Ik vind het heerlijk daarbij te mogen helpen.’’