Eens in de zoveel tijd verlaten honden onze uitlaatservice. Dit is voor ons heel positief, want heel regelmatig is de reden voor het opzeggen van onze diensten het feit dat de hond ‘gewoon’ door een vriendin, buurman of groepsdienst meegenomen kan worden.
Hierbij ligt de nadruk op kan.

Deze honden begonnen bij ons met probleemgedrag waar een hoop geduld en training bij nodig was. Inzicht in gedrag en trainingsmethodes en vooral een hoop tijd en herhaling. Ook de eigenaren oefende natuurlijk veel tijdens de rest van de wandelingen.
En dan wordt ik gebeld of gemaild dat de hond niet meer met ons mee hoeft, want iemand anders kan ook voor de hond zorgen. Het probleemgedrag is genoeg onder controle dat het een ‘gewone´ wandeling kan worden zonder al te veel opletten en oppassen. En in plaats dat we het jammer vinden een klant te verliezen zijn we erg blij dat we weer een hond en zijn baas hebben kunnen helpen.

En dan ga je toch even terug denken hoe de hond de eerste keren was dat we kwamen. Soms durfde een hond niet aangeraakt (en dus aangelijnd) te worden. Dat gaf niet, we deden het op zijn tempo. Of een hond die naar alles uitviel op straat en als een stuiterbal aan de lijn liep. Ja, dan ben ik erg blij dat ze ons nu niet meer nodig hebben. Dat de hond goed genoeg in zijn vel zit om de wereld aan te kunnen én dat de eigenaar dit ook ziet.

Dit schrijf ik naar aanleiding van het stoppen van de training van dobermann Manta. Zij ligt nu elke werkdag van haar eigenares heerlijk bij haar vriendje op de bank en wordt samen met hem uitgelaten! En dat terwijl zij de trainer niet eens in haar buurt toeliet de eerste keren! En dat terwijl zij de eerste weken gemuilkorfd moest zijn om haar te kunnen aanlijnen! En dat terwijl zij niet in de buurt van honden, fietsers, mensen, auto’s enzovoorts kon komen zonder totaal overprikkeld te raken!