Ierse terrier Quispel beet hardlopers

ontvangen: donderdag 28 juni 2012

Ha Eefje,

Na de geboorte van onze dochter was onze lieve hond Quispel enigszins in de war. Hij werd angstig richting mensen, wat zich uitte in het happen naar de jassen van passanten die hij als ‘gevaarlijk’ beschouwde, vooral in het donker. Ook reageerde hij soms onaardig op voor hem onbekend bezoek. Het leek of hij het gevoel had gekregen dat hij ons, ons huis (en de baby) moest beschermen.

Een ander probleem dat in deze periode verergerde was het achtervolgen van trimmers in het bos. Ik durfde Quispel uiteindelijk niet meer los te laten uit angst voor passerende joggers, terwijl we juist zo graag (en veel) samen wandelen. We hebben snel hulp ingeschakeld, en met succes. Al na drie lessen was Quispel weer helemaal zichzelf. We hebben veel afleidingsoefeningen gedaan, zodat er niet meer in jassen werd gehapt maar in lekkere snoepjes, en we hebben getraind op het komen op een fluitsignaal, ook in het bijzijn van een ‘loktrimmer’.

Ikzelf heb geleerd niet te snel tevreden te zijn. Er wordt dus pas beloond als de commando’s perfect zijn uitgevoerd. De eerste paar keren dat ik hem losliet na deze opfriscursus was ik nog wat gespannen, maar al snel bleek dat dit nergens voor nodig was. De fluit (plus beloning) was en is veel interessanter dan de alomtegenwoordige trimmers. Bezoek is na de training ook niet meer eng en wordt weer enthousiast begroet; als de bel gaat staat Quispel blij te kwispelen bij de voordeur. Hij heeft zijn plekje duidelijk weer gevonden en vond al dat oefenen ook nog eens hartstikke leuk (en lekker!). Wij zijn heel blij dat we onze eigen lieve hond weer terughebben!

Lizette en Quispel